အဆက္အစပ္မရွိတဲ့ စာမ်က္ႏွာတစ္ခုအေၾကာင္း(ကဗ်ာ)

အိပ္မက္ေတြပဲလား
ေခါက္ရိုးက်ဳိးသြားတဲ့ ကုတ္အက်ီေတြနဲ႔
ညေတြက တစ္ဘက္လင္း တစ္ဘက္ေမွာင္။
ေစာင္ေတြ အေရးေပၚလိုအပ္ေနတယ္ ညီမငယ္ေရ...

ခ်န္ဂီ(မနက္ ႏွစ္နာရီ၊မိနစ္ႏွစ္ဆယ္။၂၅/၀၄/၀၉)
အေမအိပ္ေမာက်ေနၿပီလား
သားက အနာဂတ္ကို ေရႊခ်ဖို႔
မေသခ်ာမႈေတြနဲ႔ ကမၻာအျပားဆိုတဲ့ဆီကို ထြက္တယ္။
ေမေမမပါခဲ့ဘူး။
ညီမငယ္ေပးလိုက္တဲ့သီခ်င္းနဲ႔
ေလစိမ္းတိုက္ခံေနတဲ့ ရင္ဘတ္နဲ႔
ေမ်ာပါခဲ့။

ေမာ္စကို(မနက္ဆယ္နာရီခဲြ၊၂၅/၀၄/၀၉)
ေအာက္တိုဘာေတာ္လွန္ေရး
ေဗာ့ဒကာအရက္
ေဒါက္တာဇီဗားဂိုး
ေအဗရာမိုဗစ္
အာရွာဗင္
တစ္နာရီခဲြစာ ရုပ္ရွင္ကားနဲ႔ ေမာ္စကိုမွာ နားခဲ့။

ဖတ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ရုပ္ရွင္တိုင္းမွာ ေမေမပါတယ္
ညီမငယ္ပါတယ္။
အစ္ကိုလို အစ္မလို ခ်စ္ရတဲ့ နံပါတ္ ေလးဆယ့္ငါးမိသားစုပါတယ္။

ဟူစတန္(ညေန ေလးနာရီ၊၂၅၊၀၄၊၀၉)
အားလံုးေျပာင္းျပန္ေတြ
သူမ်ားအိပ္ခ်ိန္ ကိုယ္မအိပ္ႏိုင္ဘူး
မနက္ခင္းအက်င့္ေတြက ညေနေျပာင္းကုန္တယ္။
တက္ကဆပ္ျပည္နယ္က လယ္သမားေတြကို ျပန္ျမင္ေယာင္တယ္။
လင္ကြန္းနဲ႔မာတင္လူသာကင္းကို သတိရတယ္။

ဘာေတြျဖစ္ကုန္ၿပီလဲ ေမေမ
ကုသိုလ္ေတြ ေနာက္ျပန္လုပ္လို႔
ကံၾကမၼာ ေျပာင္းျပန္အက်ဳိးေပးၿပီး
သားေရာက္ေနတဲ့ေနရာေတြက ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ကုန္တာလား။
နီးစပ္မႈေတြ ေ၀းကြာကုန္လည္း
ေ၀းကြာမႈေတြ နီးစပ္ေနတာပဲ ေက်နပ္ေနရံု။

ခုံတန္းေလး ၿပိဳက်သြားရင္ ညီမငယ္ကို ေျပာပါ။
ခုံတန္းေလးေပၚမွာ သားတို႔တီးခတ္မယ့္ အ၀ါေရာင္တေယာကေလးရွိတယ္။

(စကၤာပူ-အေမရိက ခရီးစဥ္အတြက္ သတိတရ)