ပစ္မွတ္

“May I help you? Please...........”

“I don't know what I want.”

ကိုေရႊေတာသားႀကီး ေမာင္ေနသစ္ အလုပ္လုပ္တဲ့ေနရာမွာ မၾကာမၾကာ ၾကားရတဲ့စကားေလးေတြပါ။ တခ်ဳိ႕ သူတို႔ မားကက္ထဲ ဘာလာလုပ္တယ္ဆိုတာ သိတယ္။ တခ်ဳိ႕က ေရေရရာရာ မရွိဘူး။ ထင္သေလာက္ေျပာရရင္ အခ်ိန္ေတြကို ေစ်း၀ယ္ရင္း သံုးျဖဳန္းတယ္ပဲ ေျပာရမလား။ အဲလိုလူေတြက်ေတာ့ ေမာင္ေနသစ္ အလုပ္လုပ္တဲ့ ေကာင္တာေရွ႕ေရာက္လာရင္ ဟိုဟာ ၀ယ္ႏိုးႏိုး ဒါေလး ယူႏိုးႏိုး ကိုင္ၾကည့္ေနတာနဲ႔ ဆယ္မိနစ္မက ရွိတယ္။ ကိုယ္ကလည္း အခစား၀န္ထမ္းဆိုေတာ့ ဘာကူညီရမလဲ ေမးရေတာ့တာေပါ့။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဘာမွမဆိုင္တဲ့စကားေတြ ေျပာတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ကိုယ့္အေၾကာင္းေမးတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ကိုယ္တို႔ႏိုင္ငံအေၾကာင္းေမးတယ္။ ခပ္ေတာ့ ခပ္ရွားရွားပါ။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံကို သိတဲ့သူက။ ထိုင္းနဲ႔နီးတယ္ေျပာမွပဲ ေအာ္ ဟုတ္လား။ ငါသိျပီလို႔ ထပ္ရႊီးတတ္တယ္။ တေခါက္ကေတာ့ ထူးထူးဆန္းဆန္း ကိုေရႊငမဲတစ္ေယာက္က ဘာေမးသလိဆိုေတာ့ “ငါတို႔ Black People ေတြအတြက္ သီးသန္႔လုပ္ထားတာ ရွိလား”တဲ့။ အဲဒါက ျပႆနာ။ သူတို႔ကိုသူတို႔ေတာင္ အသားအေရာင္ ခဲြျခားေနမွေတာ့ ဘယ္အဆင္ေျပေတာ့မလဲ။ ေမာင္ေနသစ္လည္း ခပ္တည္တည္ပဲ ျပန္ရႊီးလိုက္တာေပါ့။ ငါတို႔ဆီမွာ လူမ်ဳိးဘာသာမေရြး အားေပးလို႔ရတယ္ဆိုတဲ့သေဘာမ်ဳိးေပါ့။ ထားပါ။ ကိုေရႊေတာသားႀကီး ေမာင္ေနသစ္က ဒီမက္ေဆ့ကို ေပးခ်င္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေပးခ်င္တာက. I don't know what I want. ဆိုတဲ့ စကားေလးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေတြးစေလးကိုပါ။

ခဏခဏၾကားရဖန္မ်ားလာေတာ့ အဲဒီစကားေလးကို ေမာင္ေနသစ္ ထပ္ခါတလည္းလည္း ေရရြတ္၊ အျပန္ျပန္ ထပ္စဥ္းစားေနမိတယ္။ ေမာင္ေနသစ္ ကိုေရႊအေမရိကားလာတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က ဘာလဲ၊ ကိုယ္တို႔ လူ႔ျပည္မွာ ဘာေၾကာင့္ အသက္ရွင္ေနခ်င္ၾကတာလဲ၊ ဘာေၾကာင့္ ေငြကုန္၊ အခ်ိန္ကုန္ခံ ပညာသင္ခ်င္ရတာလဲ၊ ဘာေၾကာင့္ ဒီေနရာကို ေရာက္လာေနၾကတာလဲ။ ဘာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ၾကတာလဲ။ ...............လဲ၊ ...........................လဲ။
အေျဖက ခုနက ကိုေရႊအမဲလို I don't know what I want. ဆိုရင္ေတာ့ ေသၿပီပဲ။

ကဲ...ခ်စ္ေသာ စာဖတ္သူ..
မိတ္ေဆြ အခုလုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ေတြ၊ သင္ေနတဲ့ ပညာေတြ၊ ဘာညာသာရကာေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ဘယ္ႏွခါ ျပန္ေမးၾကည့္ဖူးလဲ။ မေမးျဖစ္ေသးဘူးဆိုရင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေမးၾကည့္လိုက္ဦးဗ်ာ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို...။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ျပန္ေမးၾကည့္တဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုရွိတယ္။ “မင္း ဘာေၾကာင့္ ဒီေကာင္မေလးကို ခ်စ္မိတာလဲ”လို႔။ အေျဖကေတာ့ I don't know what I want တဲ့။ ေသေရာ...။

Type the rest of your post here.