အေမကေတာ့ ေျပာတယ္။
သား ဘယ္ရင္ခြင္မွ သားအေမရင္ခြင္ေလာက္ ေအးမွာေႏြးမွာ မဟုတ္ဘူးတဲ့။
စကားလံုးမဟုတ္တဲ့ အသြင္အျပင္ေတြနဲ႔ ေမေမ ေျပာခဲ့ဖူးတာပါ။ တေလာက စာၾကည့္တိုက္အတြက္ ျဖတ္ပိုင္းေတြ ျဖန္႔မယ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ေတာင္ေပၚေျမကို ေရာက္ျဖစ္ခဲ့ပါေရာဆိုပါေတာ့။ ပထမစေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ ပ၀တၱိမိဘေတြလို႔ တခ်ိန္တခါက သတ္မွတ္ခဲ့မိဖူးတဲ့ မိဘေတြရဲ့အိမ္ကို ေရာက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အရင္လို အေႏြးဓာတ္မရွိေတာ့သလိုပဲ မိဘေတြလည္း မေတြ႔ခဲ့ရပါဘူး။ အားလံုးေျပာင္းလဲ သြားကုန္ျပီပဲဆိုပါေတာ့ေလ။ ရန္ကုန္မွာ ေရာက္ေနၾကတယ္တဲ့။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ့္ အသိစိတ္က ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ကို ထိရွခဲ့ဖူးတဲ့ အိမ္ကေလးရယ္။ အနီးအပါးက ေက်ာင္းကေလးရယ္။ အင္းေလးေဒသက ေက်းဇူးရွင္ဆရာေတာ္ဘုရားရယ္။ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႔က အခ်စ္ရြာကေဖးရယ္။ ဆိုပါေတာ့။ သတိရစရာမ်ားမ်ားစားစား မရွိတဲ့ေမာင္တြင္းပိုးအတြက္ ေတာင္ေပၚကေန ၾကးရတဲ့သတင္းေတြက ရင္ကို ေႏြးေစခဲ့ပါေကာလား။ သူငယ္ခ်င္းရြာသား ေမာင္ေနသစ္ အမ်ားသူငါလို ရြာ့အျပင္ထြက္ေနဖို႔ ကိစၥ ။သံရံုးက အင္တာဗ်ဴးေခၚတယ္ဆိုတဲ့ သတင္း။ စာၾကည့္တိုက္အတြက္ သစ္သား ႏွစ္တန္စတင္၀ယ္ျပီး အေဆာက္အဦအတြက္ ျပင္ဆင္ေနျပီဆိုတဲ့ သတင္းေတြပါပဲ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ အေမ
သား ဒီခရီးနဲ႔ ဒီေတာင္ႀကီးကို ေက်နပ္ပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းေတြက ေပ်ာ္လို႔
သားခမ်ားလည္း အေႏြးဓာတ္ကို ေမွ်ာ္လို႔ေပါ့ေလ။
No comments:
Post a Comment