လူ႔အျဖစ္ရဲ ႔ အမွတ္ရစရာ

လူ႔အျဖစ္ကို ရယူဖို႔ ပင္လယ္ေတြ ေတာင္တန္းေတြ အထပ္အထပ္ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရတယ္။
လိေမၼာ္သီးေတြ ၀ါ၀ါ၀င္း၀င္း လွလွပပ
ဒီလွ်ာမွာ မခ်ဳိႏိုင္ေတာ့ဘူး
ဒီမ်က္စိမွာ ဆူးေတြ စူးေနၿပီ ဆုိတဲ့အေၾကာင္း
ေျပာရင္း ဒီအ၀တ္ေတြ ယားယံလာတဲ့ အခါ
လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖုိ႔ လူလုိ ေနရပါလိမ့္မယ္
အလုပ္ လုပ္ရင္ ထမင္းဖိုးရႏုိင္ပါတယ္
ထမင္းစားဖုိ႔လူျဖစ္လာတယ္ဆုိရင္ စိတ္မေကာင္းစရာ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္သာ
လူေတြရဲ ႔ေစ်းပြဲခင္းမွာ သီခ်င္းသံအျပင္ ငုိသံေတြ ရယ္သံေတြ တလြင္လြင္
ဆဲဆုိေနတဲ့ လင္နဲ႔ မယားေတြရဲ ႔ အသံေၾကာင့္ေပၚလာတဲ့ ဗလံေတြအၾကားမွာ
နင့္နားရြက္ကေလး ေရဆြတ္ထားႏိုင္ရင္ ပန္းကေလးတစ္ပြင့္လို လူ႔အျဖစ္က အလွၾကည့္ခ်င္စရာ
သူငယ္ခ်င္းေနသစ္မွဴးေျပာခဲ့သလုိ ``လူ႔အျဖစ္က ဂုဏ္ယူစရာလား``

အေျပာင္းအလဲတစ္ခု (သုိ႔) အလုပ္သစ္တစ္ခုေျပာင္းဖုိ႔ အႀကိမ္တစ္သန္း စိတ္ေလရ
အမွားတစ္ခုလား အမွန္တစ္ခုလား မေျပာရဲတဲ့အျပင္
ဟုိး...အေ၀းမွာ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ အေဖရယ္ အေမရယ္ ညီမေလးရယ္
ေသြးခ်င္းေတြရယ္ သတိတရ စိတ္မေကာင္းမိတာက အစ
ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္ခ်ိန္အတြင္း မ်က္ရည္စို႔စုိ႔ လည္ေနမိပါတယ္။
ဒီေန႔မွာ ဒီလူရဲ ႔ ေျပာင္းလဲမႈက ေျမြေရခြံလဲသေလာက္မလြယ္ကူပါဘူး
သိမ္ေမြ ႔တဲ့စိတ္တစ္ခုလုံးလုံး အခြံခ်ြတ္ခ်ခဲ့ရပါတယ္။
ေက်းဇူးႀကီးမားေတာ္မူပါေပေသာ အုိ အရွင္
``အကၽြႏု္ပ္ကို လူတစ္ေယာက္လုိ႔သာ သိမွတ္ေတာ္မူပါ``
ခင္မ်ားအတြက္ မဆိုလုိပါဘူး ဒီေန႔ဟာ ဒီလူအတြက္ အမွတ္ရစရာ။

(၂၀၁၀.၂. ၁၇ ....ေန႔သုိ႔ အမွတ္တရ ကဗ်ာ)

ဒီကဗ်ာေလးကို သူငယ္ခ်င္း သာရလင္းက ေပးပို႔လိုက္တာပါ။ သူငယ္ခ်င္းသာရလင္းရဲ့ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာ ဒီေနရာမွာလည္း သြားေရာက္ဖတ္ႏိုင္ၾကေၾကာင္းပါ။

Type the rest of your post here.