မိမိႏွင့္ မသက္ဆိုင္ေသာ သူ

အခုတေလာ ရြာကို ဖံုးဆက္ရမွာ လန္႔ေနမိသည္။ တစ္ခါဆက္လ်င္ အေရးကိစၥတစ္ခု ၾကားရစၿမဲ။ အခုတစ္ပါတ္ၾကားရသည့္ သတင္းမ်ား လူေသသည့္ သတင္းခ်ည္းျဖစ္ေနသည္။ တစ္ခုက ေမြးစားမိခင္ပဲ ေျပာရမလား။ သူ႔ကို ငယ္ငယ္ကတည္းက ဂရုတစိုက္ရွိခဲ့သူ။ ကိုယ့္အိမ္က ငါးက်ပ္မုန္႔ဖိုးေပးရင္ သူက တစ္ဆယ္ေပးတတ္သည္။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ စိတ္ညစ္ေနၿပီဆို မိခင္လိုတစ္မ်ဳိး၊ အေဒၚလိုတသြယ္ ေဖးမကူညီ ဆံုးမတတ္ခဲ့သူ။ မထင္မွတ္ဘဲ ရုတ္တရက္ ဆံုးသြားတာတဲ့။ အလုပ္ပိတ္တဲ့ရက္မွာ ၾကားလိုက္ရတာမို႔ ဘီယာဗူးတစ္ခ်ဳိ႕နဲ႔ ၀မ္းနည္းမႈေတြကို သြန္ထုပ္ပစ္ခဲ့လိုက္မိသည္။

ေပါင္းသင္းခဲ့သည့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးက ကၽြန္ေတာ္ငိုတာ တစ္ခါမွ မေတြ႕ဖူးလို႔တဲ့။ ေတာ္ေတာ္ေလး အံ့ၾသသြားသလို ေတာ္ေတာ္ေလး ကိုယ္ခ်င္းစာသြားၿပီး အေမနဲ႔ ပတ္သက္သည့္ သီခ်င္းေတြ ပို႔ေပးသည္။ ညေရာက္ေတာ့ ညီမေလးဆီ ဖံုးေခၚသည္။ ညီမေလးအသံက အရင္လို မလန္းဆန္း၊ မတက္ၾကြ။ အေၾကာင္းစံုေမးၾကည့္ေတာ့ ညီေတာ္ေမာင္ ဆိုင္ကယ္ျဖင့္ တင္ေခၚလာေသာ လူတစ္ေယာက္ ဆိုင္ကယ္ေပၚက ျပဳတ္က် ေသဆံုးသြားသည္ဟု ေျပာျပသည္။ သို႔ျဖင့္ ေမတၱာျဖင့္ လိုက္ပို႔ေပးရေသာ ညီေတာ္ေမာင္က ကြယ္လြန္သြားသူရဲ့ မိသားစုကို ေလွ်ာ္ေၾကးေတြ မနည္းမေနာ ေပးရသည္ဟူ၏။ ၿပီးေတာ့ ကြယ္လြန္သြားေသာ ေမြးစားအေမအတြက္ ရည္စူးၿပီး ကုသိုလ္လုပ္ေပးဖို႔နဲ႔ အဲဒီလိုလုပ္ရင္ အကိုလည္း တာ၀န္ေက်သလို ခံစားရ တာေပါ့ဟု အႀကံေပးခဲ့ေသးသည္။

အဲသည္ည။ လံုး၀အိပ္မရေတာ့။ ကြယ္လြန္သြားတဲ့ ေမြးစားအေမ၊ ၿပီးေတာ့ ေမတၱာေစတနာနဲ႔ ကူညီေပးရာက ေငြေတြ ေလွ်ာ္လိုက္ရသည့္ ညီေတာ္ေမာင္။ ၾကားရသည့္သတင္းေတြက ေတာ္ေတာ္ တုန္လွဳပ္ေစခဲ့သည္။ တုန္လွဳပ္ေစသကဲ့သို႔ တစ္ေယာက္ထဲ ငိုလိုက္၊ ေမာ့လိုက္၊ မူးလိုက္။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ကိုယ့္ခံစားခ်က္ေတြ ေပါ့ေစဖို႔ ကိုယ္သံေယာဇဥ္ ရွိသူတစ္ဦးထံ ဖံုးဆက္ ရင္ဖြင့္သည္။ သူမက ဘာမွမျဖစ္သလို။ ၿပီးေတာ့ လူမႈေရးအရေတာင္ အားေပးစကား ေျပာမသြား။ ကသုတ္ကရက္ ေျပာ၊ ကသုတ္ကရက္ဖံုးခ်သြားသည္။ သူမကလည္း ကိုယ့္ကို ကသုတ္ကရက္ခ်စ္ၿပီး ကသုတ္ကရက္ပဲ ေမ့ပစ္လိုက္ဟန္တူပါရဲ့။ ေနာက္ရက္ ေရာက္ေတာ့ အြန္လိုင္းမွာေရာ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေျပာျပျဖစ္သည္။ နားေထာင္ေနသည့္ သူအခ်ဳိ႕ထဲက တစ္ေယာက္က ေအာ္ ဟုတ္လား..တဲ့။ ၿပီးေတာ့ ခပ္ေနာ့္ေနာ့္ စကားလံုးနဲ႔ ခပ္လိုက္ေသးသည္။ အစေတာ့ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ထဲ နာက်ဥ္သြားသည္။ အလိုလိုမွ စိတ္ေျဖေနသည့္ထဲ စကားလံုးေတြ ထိုးစိုက္ခံလိုက္ရေသာ ရင္ဘတ္တြင္ ပို၍ ခံစားရသြားသည္။ ေအးေလ.. ကိုယ္သံေယာဇဥ္ရွိသူကေတာင္ လူမႈေရးအရေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္(အားနာပါးနာေတာင္) အားေပးစကား မေျပာမွေတာ့ က်န္တာေတြ အျပစ္မတင္ရက္ေတာ့။ အျပစ္ မျမင္ခဲ့ေတာ့။

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

လူတိုင္း ကိုယ့္နံေဘး၀န္းက်င္မွာ ေသဆံုးသြားတာေတြ ျမင္ဖူးၾကပါသည္။ ႀကံဳဖူးၾကပါသည္။ မည္သူေတြ က်န္ရစ္သူမိသားစုနွင့္ ထပ္တူထပ္မွ် ၀မ္းနည္းေပးၾကပါသလဲ။ အားေပးစကားေျပာၾကပါသလဲ။ သတင္းစာထဲ တြင္ ထပ္တူထပ္မွ် ၀မ္းနည္းပါေၾကာင္း စကားမ်ားဆိုသည္မွာ ဖတ္ေကာင္းရံု ထည့္ၾကဟန္ တူပါသည္။ မည္သို႔ ပင္ျဖစ္ေစ ဘ၀ဆိုသည္မွာ ေမြးျခင္းနဲ႔ ေသျခင္းအၾကား ခပ္ပါးပါးေလး ဆဲြထားသည္ အခ်ိန္ကာလ မ်ဥ္းေၾကာင္း ေလးသားထားျခင္းဟု ယူဆမိပါသည္။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ္ႏွင့္ တိုက္ရိုက္သက္ဆိုင္ေသာ သူ ကြယ္လြန္သည္ မဟုတ္ပါက မည္သူမွ် ထပ္တူထပ္မွ် ၀မ္းနည္းေနၾကမည္ မဟုတ္ေပ။ ေအာ္ဟုတ္လား.. ေလာက္ျဖစ္သာ ၿပီးဆံုး သြားတတ္သလို၊ ဘ၀ဆိုတာ ဒီလိုပါပဲဗ်ာ လို႔ ေျပာၿပီး နႈတ္ဆက္သြားၾက မည္ထင္ပါသည္။

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာ့ သတိေပးေနရသည္။ ကုိယ္ႏွင့္ တိုက္ရိုက္မသက္ဆိုင္ရင္ေတာင္... ထပ္တူထပ္မွ် ၀မ္းမနည္းႏိုင္ရင္ေတာင္ အားေပးစကားေလးေတာ့ ေျပာတတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားထားဦးမွ...။ ။

“ ေအာ္.......... မိမိႏွင့္ မသက္ဆိုင္သူေတြပါလား”
“ေအာ္........... ကိုယ္နဲ႔ မသက္ဆိုင္သူေတြပါလား”
“ေအာ္........... အျခားသူနဲ႔သာ သက္ဆိုင္သူေတြပါလား”

Type the rest of your post here.